Annesinden yadigar asırlık tezgahla “cicim” dokumacılığını yaşatmaya çalışıyor

AMASYA (AA) – TEVFİK ÖZTÜRK – Amasya'nın Taşova ilçesinde 75 yaşındaki Zülfiye Keleş, kaybolmaya yüz tutan ve yörede “cicim” olarak adlandırılan el dokumacılığını, annesinden kalan asırlık tezgahta sürdürüyor.

İlçeye bağlı Gökpınar köyünde yaşayan Keleş, AA muhabirine, eskiden her evin önünde bir cicim (uzun kilim) dokuma tezgahı bulunduğunu, bugün ise bu işi sadece kendisinin yaptığını söyledi.

Köyde cicim dokuması yaptığını ilk kez görenlerin fotoğrafını çektiğini belirten Keleş, “Cicim dokumayı 10 yaşında annemden öğrendim. Hala ondan kalan tezgahta dokumaya devam ediyorum. Merakım bitmedi, dokumaya devam etmek istiyorum.” dedi.

Eskiden hazır halı kilim bulunmadığını, dokuma yapmak için hazır ip de olmadığını anlatan Keleş, şöyle devam etti:

“O zamanlar çözme ip ve yünden dokunuyordu. Şimdi onlar bitti, hazır ip alıyoruz veya eski kazakların iplerini kullanıyoruz. Eskiden mutlaka her evden her yıl yeni dokunmuş bir kilim çıkardı. Şimdi ise herkes vazgeçti, bu işleri yapan yok. Ben annemin işini sürdürmek istiyorum ama gücüm yetmez oldu. Önceden yaptığımız cicimlerin bazılarını kendimiz kullanırdık, bazılarını ise çocuklarımıza verirdik. Şimdi ise yapılanlar fazla olmadığı için insanlar hatıra olarak saklıyor.”

Keleş, eskiden günde bir kulaç dokuma yaptıklarını, yaşlandığı için şimdi ancak yarısını dokuyabildiğini dile getirerek şunları kaydetti:

“Çok zahmetli bir iş. Arkasını gereceksin, önünü yazacaksın. Yani zor ve zahmetli bir süreci var. Ben beş çocuğumun hepsine heybelerini, boncukları, püskülleri ile süsleyip dokuyup verdim. Ben ölünce bunlara bakarak beni hatırlasınlar diye. Şimdi insanlar hiç öğrenmek istemiyorlar. Neden öğrensinler ki. Hazır halı var, kilim var. Öğrenmek isteseler ben öğretirim ama zahmetli olduğu için kimse öğrenmek istemiyor.”

Dokuduğu son cicimi evinde yolluk olarak kullanacağını aktaran Keleş, “Hatta kızım bile, 'Anne bunu atalım, ne gerek var' diye söyledi ama ben bunun iplerini hazırlamak için çok emek verdim. Bunu dokumak için İstanbul'dan köyüme geldim.” dedi.

Muhabir: Ahmet Kayır