Enkazdaki yardım çağrısını duyan belediye görevlisi, anne kızın kurtulmasını sağladı
– Kahramanmaraş’ta anne ve kızının 92. saatte kurtarılmasını sosyal medyadan gözyaşlarıyla duyuran Bora Amasralı:
– “Çocuğumdan sonra duyduğum dünyanın en güzel sesiydi. ‘Abi’ diye bağırıyordu. Elimizden geleni yapmaya çalıştık. Sesi duyunca bütün arkadaşlarımızla ‘demek hala umut varmış’ diye sevinçten ağlamaya başladık”
ZONGULDAK (AA) – GÖKHAN YILMAZ/FADİME YILMAZ ELMA – Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat'ta meydana gelen depremlerin ardından kente giden Zonguldak Belediyesi personeli Bora Amasralı, yardım çağrısını duyduğu anne kızın 92. saatte kurtarılmalarının sevincini yaşıyor.
Zonguldak Belediyesi Fen İşleri Müdürlüğünde görevli 37 yaşındaki, 1 çocuk babası Amasralı, depremlerin ardından 16 kişilik ekiple Kahramanmaraş'a gitti.
Burada arama kurtarma çalışmalarına katılan Amasralı, 5 katlı Manolya Apartmanı'nın enkazında yardım isteyen 65 yaşındaki anne Mihriban Sultan ve 33 yaşındaki kızı Hatice Özçelebi'nin sesini duydu.
Kurtarma ekiplerini enkaza yönlendiren Amasralı, anne kızın kurtarıldığını sosyal medya hesabından “İki kişi bulduk, içeride sağlar. AFAD'ı çağırdım, onlar çıkarmaya çalışıyorlar. Bulduk.” diyerek gözyaşlarıyla duyurdu.
Amasralı, AA muhabirine, depremin ilk gününün akşamı yola çıktıklarını ve bölgeye varır varmaz çalışmalara başladıklarını söyledi.
Pek çok mucizeye şahitlik ettiklerini anlatan Amasralı, “92. saatte anne ile kızının sesini duyduk çok şükür. Sonrasında daha profesyonel ekipleri çağırdık. Onlar geldi ve 1 saat içerisinde anne ve kızı bulundukları yerden çıkardı.” dedi.
– “Enkazdan çıkarken el sallıyordu, iyiydi”
Amasralı, hiçbir zaman umutlarını kaybetmediklerini dile getirerek, “O sesi duyunca, çocuğumdan sonra duyduğum dünyanın en güzel sesiydi. 'Abi' diye bağırıyordu. Elimizden geleni yapmaya çalıştık. Sesi duyunca bütün arkadaşlarımızla 'demek hala umut varmış' diye sevinçten ağlamaya başladık.” diye konuştu.
Anne kızın titiz çalışma sonrası kurtarıldığına değinen Amasralı, şunları kaydetti:
“Yatak odaları pres olmuştu. Biz de oraya doğru odaklandık. Oraya gitmemiz için de mutfağı kırdık, sonra salonu aldık, en son misafir odasına geldik. Anlatılan yer orasıydı. Sonra üst tarafta delik açtık. Deliği açarken sesi aldık. Ondan sonra, 'herkes sessiz olsun' diye haber verdik. 'Sesimizi duyan var mı?' diye içeriye bağırdık. 'Abi' diye oradan seslenince sağlık durumlarını sordum. 'Bir yere sıkıştınız mı, herhangi bir problem var mı?' diye sordum. Gayet iyi olduklarını söylediler. Enkazdan çıkarken el sallıyordu, iyiydi.”
Bora Amasralı, 9 gün boyunca çalışmalara destek olduklarını, ilk defa böyle bir olayla karşılaştıklarını ve o anlarda mutluluk, hüzün gibi bütün duyguların iç içe geçtiğini sözlerine ekledi.
Muhabir: Sevil Çelik